donderdag 3 augustus 2017

Op bezoek 1

Vandaag dus naar Rochelle en Terry. Ja we hebben deze onderweg in Noorwegen ontmoet. Het kwam eigenlijk door de hondjes. Rochelle vond deze zo leuk en wilde knuffelen. Dus ik rond 10 uur daar aan gekomen met mijn bloem en snoep voor de hond.
Ik wordt uitbundig verwelkomt door allebei. Dit had ik niet zo verwacht. Wist me even geen raad hiermee. Rochelle en Terry zijn 62jaar en gepensioneerd. Hebben 2 kinderen die allang het huis uit zijn en 5 kleinkinderen. Weet je dat ook meteen.




En dit is het derde familielid. De hond.


Eerst even de camper op de oprit (driveway) parkeren.



En natuurlijk even het huis en de tuin en de camper etc bekijken. Ja mijn hang bloempot komt hier goed tot zijn recht. Overal staan en hangen bloempotten. Rochelle vind bloemen mooi en besteed er regelmatig tijd aan. Een van haar hobby's.


De schuur achterin de tuin staat helemaal vol spullen en buiten ook nog. Er staat bijvoorbeeld een Camaro. Ja daar rijdt Terry eigenlijk zelden mee. Ziet er prachtig uit. Geen schrammetje er op.


De motoren moesten eerst naar buiten anders kun je niet binnen kijken. Voor ieder een off road motor.


Dan staan er nog 2 tractors in het pad.





En buiten ook nog 2 onder het zeil. Het zijn familie exemplaren en deze kunnen ze nog niet weg doen.


Ja en dit is de camper. Die wordt dan achter op de 4x4 gezet. Hier wil Terry nog eens afscheid van nemen en meer een camperbus of zo kopen. Niet meer die gevaarlijk instap en ook wat meer bergruimte.


Dit is ook leuk. Hebben ze er 3 van staan.


Tijdens de koffie verteld Rochelle dat ze naar de Kamer van koophandel is geweest en daar info is gaan halen over musea's en Route 66 souveniers.  Die had ze daar gekregen vertelde ze. Deze stofdoek wordt door de cowboys voor de mond gedragen om te voor komen dat deze het stof inademen.


En deze souvenirs.


Deze riemgesp is ook heel mooi. Thank you Rochelle.


Ja en dan is het al middag. En gaan we lunchen bij Willy's Grill.




Dit is een eetgelegenheid die je moet weten. Zelf zou ik daar buiten Amarillo dit niet gaan zoeken. Maar het eten was er prima. Wat eten we. De salade hoort bij het hoofdmaal maar hadden we vooraf besteld. Lekker....


En daarna de ,,Green Chily Willy's Chicken Fry,, met frietjes en uien ringen. Daar is hij beroemd om. Lekkerrrrrrrr.






Nog even een paar foto's van het interieur.








Alles is hier cowboy en dan kan John Wayne ook niet ontbreken.

Nadien naar het plaatsje Canyon. Hier bezoeken we het Panhandle Plains Historical Society Museum. Het grootste historische museum van Texas. En zeer de moeite waard. Boven de ingang zijn de symbolen te zien die men vroeger gebruikte om de koeien te brandmerken.





Texas heeft veel olie en gas en kolen.








Ook op het gebied van windmolens was men er al vroeg bij.








En deze. Een elektrisch auto van toen.



En wat denk je hier van? Een Solex hier in het museum.





Daarna een gedeelte met de resten van vroegere dieren die hier duizenden jaren geleden leefde en waar men de resten van gevonden heeft.








En dan is er nog een afdeling over hoe de mensen in de cowboy tijd leefde. Een nagebouwd dorp uit deze tijd.

















En de route 66 mag hier niet ontbreken.











De middag is al om. Als we buiten komen begint het te druppelen. Snel naar de auto. Hoe dichter we bij Amarillo komen hoe meer water er gevallen is. Bij Rochelle en Terry in de straat lijkt het net een rivier. Ik heb mijn dakluiken een beetje op staan van de camper. En je raad het al. Toch nog volop binnen geregend. De vloer en de tafel nat en de slaapzak en matras. De vloer is snel gedweild en de slaapzak in de droger bij Rochelle. de zon schijnt weer en het droogt snel. Nadien alles weer droog. Als avondmaal  nog een soepje met brood wat door Rochelle en Terry zelf gebakken is. Lekkerrrrrrr.
  


Nadien gezellig zitten praten over oa de vakantie met de Cruise (Hertigrute) die ze gemaakt hadden in Noorwegen. Dat was niet zo gegaan als ze verwacht hadden. De boot was namelijk stuk gegaan en kon niet verder varen. Maar dat is weer een ander verhaal. O Ja en nog een hobby van Rochelle is wood carving (houtsnijden). Kijk maar eens. Geef haar een stukje hout en een mes en ze snijd de mooiste figuurtjes.





 En voor je het weet is het dan al bedtijd. Het was een hele leuke dag bij deze zeer vriendelijke en gastvrije mensen. Als je vannacht misschien sirene hoort dan is dit het waarschuwingssysteem voor een orkaan of wervelwind, zegt Rochelle. Kom dan uit je camper het huis in dan gaan we de kelder in. Deze is hier voor gemaakt. Zij hebben het een keer meegemaakt. Het zal wel niet gebeuren want het is er de tijd nog niet voor. Maar je weet het nooit. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Zo was het spreekwoord toch? Welterusten.





















Geen opmerkingen:

Een reactie posten