maandag 19 juni 2017

Craters Of The Moon.

Vanmorgen was het nog een beetje fris in Jackson. Zal wel door de hoogte komen. Alles ligt hier op een hoogte van 1500 tot 2000 meter. De laatste weken ben ik alleen maar op hoogte aan het rijden. Eerst even gas getankt en daarna richting Craters of de Moon via de Teton Scenic Byway. Hier en daar weer even stoppen en naar het uitzicht kijken.

Heuvel op en bergje af.
Rijd ik door de dessert en de temperatuur gaat flink om hoog.
We tikken de 31 graden aan.
Stop ik even om te kijken wat er zoal is hier.
Krijg nou wat. Dit is de woestijn weer de eerste atoomproeven gedaan zijn. Waar ze gezellig met een zonnebril op naar stonden te kijken. En daar ben ik nu.
Hier dus.

Ik had daar onderweg wel een complex met I.N.L. erop gezien maar legde niet de link dat dit Idoha National Laboratory betekende.
Snel verder voordat de camper vanavond licht geeft zonder dat ik het aanzet.
We zijn er bijna.
Eerst even naar het Visitor Centre. En ja hoor. Ook hier mag ik ook met mijn Annual Pass naar binnen. Die pas heeft zijn geld al opgebracht.

Zo nu het maanlandschap bekijken.




Er is ook een uitkijkpunt.
En dat is daarboven. Is maar 300 meter lopen staat er. Nou dat dacht je. Dat is veel verder. En gaat naar 1884 meter hoogte.
Maar dan heb je wel een schitterend uitzicht. Hijg. Hijg. Puff. Puff. En dat met 31 graden. Wel een fijn windje hierboven.





Als ik weer beneden ben en mijn weg vervolg veranderd het landschap in een veld vol bloemenplantjes.



Hoe kan het groeien op deze lava korrels.




Het was al bijna 19.00 uur toen ik het park uitreed.
Ik ga weer terug naar Arco om ergens in de schaduw te parkeren.
Het is nog altijd 30 graden.