vrijdag 15 september 2017

Back home.

En nu nog een paar dagen doorkomen met inpakken en kussens weer in het plastic draaien etc. Alle spullen opbergen in de ruimte onder de bank en achter in het garage gedeelte. Het laatste afval weg brengen. Koelkast schoonmaken om te voorkomen dat er schimmel in komt. Best veel werk eigenlijk. Thuis laat ik er alles altijd maar inliggen maar nu liever niet. Alhoewel er op de heenreis niets verdwenen is of zo. Toen zijn dingen zoals servies en bestek ook gewoon in de laden blijven liggen. Alleen was er toen een (bijna)lege accu omdat men het binnen licht aan had laten staan. De rest van de camper elektro is uit geschakeld. En nu een plakband over de binnen licht schakelaar zodat men deze niet kan verzetten.

Even alles weer op foto zetten.


De gastank moet afgekoppeld worden volgens de voorschriften. Vreemd hoor, maar ik doe het maar. En de water en afval tanks leeg. Maar dat doe je pas op het laatst. Kan ik nog mooi even douchen. Ja en verder even internet gezocht en de kranten doorlezen. Dan op Dinsdag morgen naar de haven.  Even in de file gestaan bij de grote brug. Ja ochtend spits. Bij de terminal is het ook druk. Er zijn net 2 schepen met containers gelost. Dus druk met containerrijders. Pak ik toch gewoon dit spoor. Helemaal niemand.

Even melden en inschrijven bij de Security.

Zo en nu even naar het kantoor op het haven terrein en dan een kleine controle en klaar. Daar staat hij dan te wachten op de boot.

Volgens mijn emails zal de camper pas over een 14 dagen vertrekken naar Antwerpen. Maar nu  ik hier even vraag spreekt men over morgen inschepen. Nou ik krijg wel een mailtje van het vertrek met de boot naam. Dan kan ik op Vesseltracking precies zien waar de boot  uit hangt. Maak me nu nog geen zorgen hierover. En nu een taxi bellen. Ik had hier bij aankomst het mobielnummer van de taxidriver gevraagd die me hier naar toe had gebracht en deze heb ik nu even gebeld. En na 10 min is daar Alex uit Kaliningrad. Dat is toevallig zegt hij. Ben net terug van vakantie uit Europa. Voor de 2e dag weer aan het werk. Leuke kerel. En maar bla bla bla. Hij had geen haast zo te merken. Nee, dit zijn ritjes zonder tussenkomst van de centrale.

Ik ben wel vroeg bij het hotel. Is  toch geen probleem. Even inchecken en dan eerst even eten. Het is ook hier veel hamburger en van die taco's en zo. Ja doe dan maar een Hamburger.

Deze is wel lekker van mager vlees. Met sla en tomaat en augurk en een paar frietjes. En dat voor lunch. Ja bv een broodje kaas of ham dat hebben ze hier niet. Doe er dan ook maar een biertje bij. Ben nu toch hier. Een speciaal biertje uit de regio. Het laatste aan deze kant van de oceaan.

Een propeller. Smaakte prima.

Zit ik me daar te eten en valt mijn oog achter de tap op het vuil onder de kastjes. Onvoorstelbaar. Poetsen doen ze hier ook niet heel secuur. Diverse legen blikjes en ander vuil er onder.

Zo nu naar de kamer even bloggen en de krant lezen en zo. Even op bed liggen en op de tv zappen. Ook hier oude series en heel veel reclame. Net als thuis. De rest zit achter de betaal knop. Ben in slaap gevallen en wordt rondt 21.00 uur wakker. Avondeten, ach laat maar. Heb geen honger. De volgende morgen  maar aangevallen op het Engels ontbijt. Nadien, tegen de middag, naar het vliegveld. Maar eerst weer alles inpakken. En hoe krijg je al je prul weer in je koffer? ja het zat er eerst ook in.

Daarna naar het vliegveld. En Condor zoeken. Zitten helemaal op het uiteinde van de Pier.


Veel te vroeg maar wat moet ik nog verder die dag. Ga ik toch even een koffie scoren. Het kleinste bakkie koffie is hier net zo groot als in NL de grootste.

Met free wifi van het vliegveld de dag een beetje doorgekomen. En langzaam aan wordt het drukker bij Condor.

Dan de Bordingpass halen. Nu blijkt mijn koffer te zwaar om onder de handbagage te vallen. Niet te groot. Maar mag maar 6 kg zijn ipv de 12.2 kg die hij is. Ik geef deze toch niet af dames! Zitten  mij te duur spullen in. Laptop, Camera, Navigatie etc. Na een kleine discussie krijgt de koffer toch een label met "cabinebagage" en mag wel mee. Zo en nu naar de douane. En daar lijkt het net een aflevering van de serie "Border control".  Er wordt met een voorwerp over de buitenkant van mijn koffer geveegd en in een machine geplaatst. ALARM. En zitten verdachte chemische deeltjes op de buitenkant van de koffer.  Komt u maar even mee meneer. Ik mocht wel een foto maken van haar.

Je mag dan onder begeleiding van 2 heren de rij voorbij. Je wordt even apart genomen en gefouilleerd. Koffer uitladen en controleren. Vreemd. Niets te vinden. Mijn koffer weer inladen. En ik mag weer gaan. Zo nu verder naar de vertrek pier van Condor. Weer wachten. In welk beroep heb ik dat meer gedaan? En toen kwam het probleem. Condor had meer Premium Class stoelen geboekt als dat er deze in het toestel aanwezig waren. Iedereen kon mee maar een aantal moesten dan wel downgraden naar Economy Class en kreeg dan een gedeelte van de reissom terug. En dat gaf me toch een probleem. De piloot mag het komen oplossen. Ik ga vast in het vliegtuig zitten. Ik wil het niet weten.



Resultaat was dat er een clubje reizigers niet mee ging. Dat betekende dat de koffers van deze reizigers ook weer uitgeladen en uitgezocht werden.


 Een vertraging van meer dan 2 uur. Dit in kombinatie van een zeer turbulente vlucht met hierdoor huilende kinderen aan boord  maakte dat ik toch wel moe was bij aankomst in Frankfurt. Weinig nachtrust gehad.



 Fijn dat  mijn zwager Ad mooi op tijd is om me op te halen. Dank je wel Ad. Als ik thuis binnen ben en de hondjes komen thuis hebben deze al meteen in de gaten dat er iets niet klopt. Deze zijn gek van enthousiasme en weten niet hoe gek ze moeten doen nu ik weer thuis ben. Maar na 10 minuten is het al wat minder.


Nog even dit. Ik heb een fantastische reis gemaakt. Veel gezien en beleefd en fijne mensen ontmoet in Stirling en Amarillo en onderweg. Mijn camper heeft het perfect gedaan ondanks zijn leeftijd van 19 jaar en dat daar in die hitte en over hele slechte wegen. En ook heel belangrijk; Ik ben niet ziek geweest. Ja, een keertje aan de race. En ik heb geen ongeluk gehad. Want als dat aan de orde is dan sta je er wel alleen voor in een land waar je de regels niet goed kent. En als de schade dan groot is ben je meteen uitgereden. Einde vakantie betekend  dat dan. Nu wachten tot mijn camper terug is. Uitladen en de souvenirs bekijken. Vooral die uit Amarillo zijn van grote betekenis. Dit omdat men mijn de betekenis hiervan heeft uitgelegd. Die krijg je niet zomaar. En niet vergeten. Heel belangrijk; De ondersteuning vanuit thuis was perfect. Dank je wel Riek. Zo en nu. Einde Verhaal. Veel dank aan de lezers die mij gevolgd hebben en de reacties er op. De blog is duizenden malen bekeken cq gelezen. Hiervoor zit er de teller op. Ik vond dit leuk om te doen maar er gaat heel veel tijd inzitten. Vooral het uploaden van de foto's. Ligt ook aan een trage internet verbinding onderweg.




Even wat getallen. In totaal heb een ongeveer  10.000 foto's gemaakt. Gereden heb ik ongeveer  41.000 km. Is meer dan 1x  de wereld rond aan de evenaar.  Getankt heb ik zo'n beetje 4300 ltr diesel. Dat zo iets van 1 op 9.6 km. De exacte getallen heb ik pas als de camper terug is en volgetankt. Ja, je bent wagenparkbeheerder geweest of niet. Altijd maar weer de getallen bijhouden. Het brandstof verbruik is heel goed voor een camper van 4.2 ton totaal gewicht. Dat was het. Dank je wel voor het volgen van deze blog. Ben ik iets vergeten?








 



zondag 10 september 2017

Toeristische Route 3

Wat een verschil met het weer van gisteren. Nu waait het hard met telkens regen. Later op de voormiddag  wordt het wat minder met de wind. Ik ben van het eiland afgereden. De wind viel mee op de brug. Stond op de kop en dan heb je er niet zo veel last van. Want als de wind van de zijkant op de camper staat dan let maar op. De stroomlijning van een camper is net zo goed als van een flatgebouw. 


Je hoeft alleen maar te betalen als je het eiland afgaat. Men denkt; wat er op komt moet er ook weer af. Dus een maal een betaalpost is voldoende.

En blijf met je vingers van die telefoon af.

Zo, ik ben weer op het vaste land.

Aangekomen in Amherst op een parkeerplaats. Alles was stil en leeg ivm met een nationale feestdag. Ik ben vast begonnen met het in gereedheid brengen van de camper voor de terug tocht. Dit is mijn laatste week in Canada. De vrieskist is leeg en kan ontdooien en dan schoon maken. Na meer dan 5 maanden vriezen zit er veel ijs aan de binnenkant. Later in de week zet ik hem op koelen en dan kan de koelkast schoongemaakt worden.

Wat een rommeltje wordt het dan even.
 

De volgende morgen in dit dorpje even de Library op gezocht. Er waren nog een paar mailtjes met info over de terugvaart die ik even geprint wilde hebben.

Het leek me een leuk dorpje en nadat ik klaar was bij de bibliotheek even door het dorp gewandeld. Het waait nog flink maar het is zonnig met 24 graden.


Bij deze broodjes zaak even naar binnen voor een broodje.

Ze hebben van alles. Maar wat het is???

En je mag ook in de keuken neuzen.


En verder maar weer. Over de toeristisch route. Ik zie deze kleurrijke velden. Wat zou het toch zijn. Het lijkt wel of ze gemaaid of gekamd zijn of zo. Het lijken mij blueberry veldjes (bosbessen). Die zie je hier namelijk veelvuldig te koop langs de weg.



Ook leuk. Motormuis in de tuin.

Even kijken bij dit stoelen museum. Helaas dicht.



Volgens dit bord stond hier de fabriek van Dominion Chairs. Er is door de jaren heen 6 keer een fabriek gebouwd en 6 keer is deze door brand verwoest. Ze leren het nooit.



Er tegenover is een winkeltje wat ook de functie heeft van truckstop. Men heeft er van alles en nog wat. Het is de plaatselijke bouwmarkt maar ook de levensmiddelen zaak en de Beerstore.







Onderweg in Greenwood tref ik bij de dumpstation dit stel. Komen uit AustraliĆ«. Althans zij komt uit Nederland maar is in AustraliĆ« blijven hangen. Ze hebben hier een oude camperbus gekocht en willen hier wat rond trekken en in de winter in de  Rockies gaan werken. Even Nederlands klappen. Leuk.



De ene dag is het prachtig weer en de andere dag regent het dat het giet. Net Nederland. Ja wat doe je dan. Ik heb de wasserette maar weer eens opgezocht. Al de was maar eens doen. Voor de laatste keer. En met deze oude machines.






Maar ook dat is gelukt. Ja en dan zit je daar anderhalf uur te wachten tot dat de wasmachine en de droger klaar zijn. Ik moest wel vragen hoe dat dit allemaal werkte aan de dames. Vrijdag ben ik het laatste stukje naar Halifax gereden. Wel opletten want als er een schoolbus staat moet het verkeer van 2 zijden wachten.
 

In Halifax even naar de Fowarder gereden om de papieren voor de export van de camper te regelen. Ik denk, dat kan maar vast gebeurd zijn. Even Candollar 150.00 aftikken en klaar. Kan de camper dinsdag zo in de haven achtergelaten worden.

Het wordt al meteen druk als je bij de stad komt. Overal wordt aan de weg gewerkt. Als ik de brug over ben loopt het verkeer helemaal vast. Omleidingen en werkzaamheden. Dan de stad weer uit en een plekje voor de nacht zoeken.


Als ik bij het wooncentrum aan kom koop ik maar meteen een Hotdog. Ben nu toch hier. De dag is al weer om. En bij Canadian hebben ze goed internet. Blijf hier maar ergens staan.




Wat een rust hier. Hele nacht niemand gehoord. Ik ga vandaag toch weer even naar Halifax. Even kijken waar het adres ook al weer was waar de camper naar toe moet. Ben er geweest met ophalen van de camper. Het is onder aan de andere grote brug. Er zijn twee grote bruggen hier. Wel betalen hoor!



Snel gevonden. Ik ga  verder langs de haven naar Point Pleasant Park om te kijken naar de boten en voor een wandeling. Moet ik weer door de stad met werkzaamheden.  


Het weer is prachtig en het is  druk met recreanten in het park. Het ligt vast tegen het haventerrein aan.



Allemaal op een rij.


Containerschip komt binnen en wordt aan de kade geduwd.


Monument opgedragen aan de Vrouwen en mannen die stierven bij de Canadese marine tijdens Vredestijd.

Ja en weer een mooie dag voorbij. Nu rest me alleen nog dat camper inpakken en inleveren en dan naar huis. Het zit er op. Aan alles komt een eind. Prachtige reis gemaakt. Voor een gedeelte samen met Riek.  Fijne mensen ontmoet en heel veel prachtige natuur  gezien. En niet te vergeten, een hele mooie route gereden.