Door de dessert 1

Vanmorgen eerst even de aggregaat olie ververst nu het nog koel is. Was ook weer nodig. Als ik weg rijdt zie ik dat men in Jerome een nieuw dumpstation gemaakt heeft. Daar maak ik mooi even gebruik van. Ben er nu toch.

Zo, alle tanks weer leeg of vol. Ook de aggregaat wordt dagelijks volgedaan. Maakt best wat draaiuurtjes voor de airco.  Het is al wel 10.30 uur voor dat ik eens vertrek. Ach ja het is vakantie, toch.

Onderweg naar het zuiden draai ik even af naar Balanced Rock.

Kijk. Dit zijn nog eens mooie weggetjes. Hup steil naar beneden.

Kijk daar staat hij.

Dat dit blijft staan zeg.

En weer verder.

Het landschap wordt steeds kaler.

Even stoppen in een verlaten dorpje.

Allemaal vergane glorie. Het valt langzaam uit een.

Wegwerkzaamheden.

Ja daar komen ze nu mee af. Als je al 80 km gereden hebt door de dessert. Het volgende pompstation na 115 miles. Dit is wel 184 km.   Gelukkig had ik alles al volgetankt met vertrek.

Het is overal rondom me helemaal dor en droog. Maar als je groen ziet dan wordt er heftig gesproeid.

Ter hoogte van het plaatsje Jackpot rijdt ik de staat Nevada binnen. Wat me meteen opvalt zijn de casino's die er langs de weg staan. Misschien daarom de plaatsnaam Jackpot.

De gehele dag door de dessert gereden met 38 gr en overnacht in Ely. Waar ook veel Casino's staan.

 

Twin Falls

Wordt ik wakker van de regendruppels die op camper vallen. Veel is het niet maar het wordt er wel koel van. Vandaag verder door de dessert naar Twin Falls. Na een paar kilometer breekt de zon al door en schiet de thermometer omhoog. Over de Peak to Craters Scenic Byway.

Het ziet er al dessertachtig uit.

In een dorpje toch nog even een foto maken van de oude trekkers. Kon het niet laten.  Helemaal compleet. Bandjes hard en alles erop en eraan zoals deze destijds uit de fabriek rolde.

Nog even pauzeren in Shoshone en rond kijken.

Vlak voor je bij Twin Falls bent heb je de IB Perinne brug (1976)over de Snake River. Hier is een vieuwpoint bij en je kunt afdalen onder de brug.

En nu even zoeken naar de Shoshone Falls. En gevonden. ja die liggen bij Twin Falls. Lekker verwarrend.

Wel een donderend geraas als je vlak bij staat.

En onder aan de Shoshone Falls werd

in 1869 goud gevonden. Dus met zijn alle aan het goud zoeken.

Hier dus.

En er is ook nog de Twin Falls waar de stad naar vernoemd is.

Maar  er is maar een waterval. Daar waar rechts het gebouwtje staat was vroeger de 2e waterval. Daar heeft men in 1935 een waterkracht centrale gebouwd.

Nu snel een plaats zoeken in de schaduw. Temperatuur is/was 41 graden. Veel te warm om warm eten te maken en daarom lekker een koude maaltijd gemaakt. Sla met van alles er op. En aardappel salade er bij. Lekker.

Slaapplaats in Jerome langs de Walmart. Sta je lekker in de schaduw.

Craters Of The Moon.

Vanmorgen was het nog een beetje fris in Jackson. Zal wel door de hoogte komen. Alles ligt hier op een hoogte van 1500 tot 2000 meter. De laatste weken ben ik alleen maar op hoogte aan het rijden. Eerst even gas getankt en daarna richting Craters of de Moon via de Teton Scenic Byway. Hier en daar weer even stoppen en naar het uitzicht kijken.

Heuvel op en bergje af.

Rijd ik door de dessert en de temperatuur gaat flink om hoog.

We tikken de 31 graden aan.

Stop ik even om te kijken wat er zoal is hier.

Krijg nou wat. Dit is de woestijn weer de eerste atoomproeven gedaan zijn. Waar ze gezellig met een zonnebril op naar stonden te kijken. En daar ben ik nu.

Hier dus.

Ik had daar onderweg wel een complex met I.N.L. erop gezien maar legde niet de link dat dit Idoha National Laboratory betekende.

Snel verder voordat de camper vanavond licht geeft zonder dat ik het aanzet.

We zijn er bijna.

Eerst even naar het Visitor Centre. En ja hoor. Ook hier mag ik ook met mijn Annual Pass naar binnen. Die pas heeft zijn geld al opgebracht.

Zo nu het maanlandschap bekijken.

Er is ook een uitkijkpunt.

En dat is daarboven. Is maar 300 meter lopen staat er. Nou dat dacht je. Dat is veel verder. En gaat naar 1884 meter hoogte.

Maar dan heb je wel een schitterend uitzicht. Hijg. Hijg. Puff. Puff. En dat met 31 graden. Wel een fijn windje hierboven.

Als ik weer beneden ben en mijn weg vervolg veranderd het landschap in een veld vol bloemenplantjes.

Hoe kan het groeien op deze lava korrels.

Het was al bijna 19.00 uur toen ik het park uitreed.

Ik ga weer terug naar Arco om ergens in de schaduw te parkeren.

Het is nog altijd 30 graden.