woensdag 26 juli 2017

De Route 66 11

De koelkast doet het niet meer. Dat is minder. En dit is ook niet de eerste keer dat deze er mee stop. Je wilt toch wel op zijn minst een beetje koud drinken hebben. Eerst maar eens naar kijken. Brander schoonmaken en uitblazen met perslucht van de compressor. Zit best wat stof in. Maar of dat de oorzaak is? Het vlammetje brand toch mooi blauw. Dan benzine tanken voor de aggregaat en diesel voor de camper. De aggregaat tanken is bijna dagelijks werk geworden met deze warmte hier. En ook oliepeilen bij de aggregaat. Het is al vroeg warm. En dat is dan al 30 graden om een uur of 9 in de morgen. Ik ga verder met de Historische R 66. Voor het eerst sinds ik in de States ben zie ik landbouw gewassen. Het enige wat ik tot dusver op mijn route gezien heb waren velden met druivenranken in Californië.  Ik had me al eens afgevraagd waar zijn de runderen en koeien. En waar worden de groenten verbouwd in dit land. Maar nu zie ik aardappelvelden. Dan zal ik de rest ook nog wel eens tegenkomen.

Verder maar weer.

Alles vervallen langs deze oude route.
Dit lijkt ooit een benzinepomp geweest te zijn.

Ja en deze schildering. Misschien iemand die daar verongelukt is?
Ter nagedachtenis? Wie weet.


De weg wordt onverhard.

En als je dan een vrachtwagen tegen komt kun je beter even stoppen.

Want je ziet even niets meer met het stof dat opwaait.


Kom ik op deze zandweg 2 keer een auto tegen en zwaaien dat de inzittende doen naar mij. Dat zijn geen Amerikanen. Die kijken je nog niet aan als je die tegen komt. En dan hier zo afgelegen. Dat moeten ook wel haast van die maffen zijn die de R66 aan het rijden zijn net als ik. Het is prachtig hier zo afgelegen. Alleen de temperatuur is weer 38 graden.

Hier zie ik weer velden vol met oude auto's, die er al jaren staan. De struiken staan zo hoog dat je ze bijna niet meer ziet.
 


En nog meer zandweg.


Ik stop op de staatsgrens van New Mexico en Texas maar dan van vroeger aan de R 66. Er is niets meer van over.


Hierna krijg ik een stuk autobaan (Freeway) en het eerste wat me opvalt is dat deze als een biljart-laken zo strak van kwaliteit is. Nog nergens gezien hier. De wegen zijn niet al te best. En heel veel windturbines. Ook nog niet gezien in dit land. En dat begint meteen aan de staatsgrens.


Ik ga er bij Adrian weer af. Daar is de oude R66 nog aanwezig en daar kom je op het middelpunt van deze oude route. Ja, ik ben dus nu op de helft van de Historische Route 66. En deze klopt tot nu toe perfect zoals ik deze met BaseCamp gemaakt had voor mijn Garmin. Niet een keer verkeerd gereden of verdwaald tot nu toe.


 

Nadien aangekomen in Vega en dit plaatsje even bekeken.
 










Blijf staan in Vega. En mijn koelkast doet het weer. Deze brander regelmatig schoon blazen helpt dus wel.

1 opmerking:

  1. Hallo Peter,
    Wat ik zo knap vind is dat jij alles weer aan de praat krijgt. De koelkast heeft al een paar keer de geest gegeven, maar jij krijgt hem weer aan de praat, Knap staaltje hoor.De aardappelvelden staan er momenteel net zo bij als bij ons in Nederland, dus is het hetzelfde seizoen waar jij nu bent als hier?
    Die muurschildering voor die overleden persoon is wel heel mooi. Zo kun je hem nooit vergeten.
    Wat betreft die staatsgrens, dat is dus het grootste verschil wat je kunt hebben. Dit land zal wel rijker zijn dan het land dat jij nu hebt verlaten. We zullen het zien op de komende foto s. En inderdaad, HEEL KNAP, dat jij op je Garmin (heb ik ook) helemaal foutloos aan het rijden bent. Ook wel heel prettig natuurlijk. Ik verwonder me wel eens over wat voor wegen je komt en dat het dan ook nog goed komt. Jij hebt dus ook een eindeloos vertrouwen in een goede afloop. Zou ik minder hebben. Dan komt toch jouw ervaring van jouw tijd als vrachtwagenchauffeur in die Oost-Europese landen om de hoek kijken. Heb je waarschijnlijk ook wel voor hete vuren gestaan, met zo n grote truck onder je kont op een smalle weg.
    Die auto voor dat museum, dat is nog eens een gave.
    Ik ga snel naar de volgende dag.

    Heel veel plezier nog.
    Groetjes Marianne

    BeantwoordenVerwijderen